Me ha quedado grabada una imagen de cuando vivía solo (no me extraña, la pinté); los restos de un muslo de pollo, la piel de una naranja y una colilla apagada despreocupadamente sobre el plato. Sí, es asquerosa la imagen, pero no sabeis cómo estaba la cocina.
A picture from the times when I lived on my own has been stored in my mind (not surprisingly, I painted it): the remains of some chicken, orange skin and a cigarette butt put out on the plate. Yes, disgusting indeed, but you can´t figure out how the kitchen looked like.
A picture from the times when I lived on my own has been stored in my mind (not surprisingly, I painted it): the remains of some chicken, orange skin and a cigarette butt put out on the plate. Yes, disgusting indeed, but you can´t figure out how the kitchen looked like.
23 comentarios:
Sebas
Si no te importa te diré que tu técnica en éste cuadro me parece perezosa y poco trabajada. ¿Qué pinceles usabas? De cerda de crin de caballo o de mocho francés?
jajaja...cabrón.
Pues a mí me gusta mucho, y le pega un montón a lo de vivir solo.
Eso es para que el Sr. anónimo te diga algo... no, Morel? ;P Provocador!
por cierto jajajjaajajaj Mocho francés! que bueno.... lo incluiré en mi vocabulario.... "esta obrga me pagese moxó frgancéssssssssss!!!!"
Por cierto (y hablando de la obra...) Es curiosa!!! ... un poco guarro! El pintado y el cigarro en el plato! ;) Mejor un cigarro que un puro! no?
Petons!
Pues quedó muy bien. Me gusta que se conserven también estos momentos que la gente suele esconder.
La cocina e la imagino bien porque a veces la veo aquí cerca. :p
Me gusta mucho. Es como un bodegón antiguo pero con elementos actuales.
Un beso.
Pam...eres una ignorante...todo el mundo mínimamente informado sabe que los impresionistas pintaban con mocho francés....¿cómo te crees que lograban el punteado?
Com a visitant d´aquella casa, aquesta obra, em porta molt bons records.Encara tinc en el nas , la barreja d´olors de la taronja amb el tabac.Les sobretaules en el distribuidor, menjador improvisat.
Fa temps i temps......................
Ya se que queda muy "lobo estepario" eso de vivir solo pero a ver...solo solo?...vivías conmigo!! cuenta la verdad!! , o es que ya no te acuerdas?!?!eh!? (violines) es que lo nuestro no significó nada para ti?? eh? eh?...pues pa que t'enteres: te acuerdas de la estantería de libros que se te cayó encima mientras dormías?: pues fui yo!. toma!.
...ten amigos/socios...que un día tendrán un blog y dirán que vivieron solos...
en fin...aaishhh!! Todavía tengo en la retina el recuerdo de esa asquerosa cocina, en la que tú y yo cocinábamos, cari, cuando entraba en casa y me dejaba inundar por esa fragancia de pollo refrito mezclado con humo de cigarrillo y calcetín de 3 días...
Fe de erratas: cierto, vivía con mi amigo David (davidarnau.blogspot.com),
aunq me has jodido la imagen de bohemio solitario q quería dar. En fín mi calvito tontorrón, sabes q esa bazofia de piso siempre será nuestro estanque dorado, nuestro Sion, nuestra placenta profesional, aixxxx (suspiro especialmente melancólico), de vez en cuando paso por algún container y aún recuerdo esos momentos q sólo permanecerán en nuestra memoria.
tonto...
en fin tórtolos...yo quiero saber qué ha escrito el del comentario suprimido....ojalá un día yo dijese tal barbaridad que Sebas me suprimiese....
era un comentario mío, q quería rectificar una cosa y no sabía cómo hacerlo.
M'agradaria viatjar en el temps i conéixer el "nidito de amor masculino" per fumar junts i aportar una altra colilla al plat.
ainsssssss, como hemos cambiadooo...ahora a algunos les gusta llegar a casa y que huela a inciensito, y la ropa a jabon de marsella...y las colillas... desterradas por siempre jamás...Me hubiera gustado conocer ese "estudio-guarrida", aunque algunos calcetinillos tirados por ahí, o unas cascaras de pipa amontonadas por allà me hacen imaginar fàcilmente (multiplicandolo por 10)como podria ser entonces en vuestro nidito de amorrrr, eh Deivis?
Por cierto Sebas,David," calvito tontorrón", "cari", "tonto"... me voy a tener que poner celosa?...
Com a obra pictòrica la trobo molt interessant, una naturalesa morta i ben morta. Molt bé. Però trobo que tots aquests comentaris l'espatllen. En fi, jo també m'hauré de posar gelós. Sempre ens quedarà Bolonya.
que criticos que son por estos lares!!
a mi la pintura hiperrealiasta no me gusta, pero la valoro mucho, me parece dificilisimo.
TucuMALA
Bueno, yo no diría q lo q hago es hiperrealista ni de lejos, más bien figurativo... y sí q debe ser difícil.
Jajajajajajajajajajajjajaja! Que me meo con todos estos comentarios!! Que gran entrada!
Pues a mi el estilo mocho francés me encanta, no así como la mezcla de esencias puro-naranjas-refrito (lo siento, desde que he leido a pam el puro a desplazado al cigarro de una manera escandalosa)
Gracias por tu apoyo macho-alfa-que-fue-bohemio-pero-no-tan-solitario.
Muaca!
Yo también vivo sola(con dos matemáticos)cuanto tiempo sin pasar, de todas maneras comías muxo mas sano q yo q a mi no me da tiempo comer hasta las 7 de la tarde, snif!
Pues yo qué quereis que os diga. La verdad es que, aunque pueda apreciar el arte y el valor sentimental del cuadro (gràcies Ángels), prefiero las botellitas.
C.
jajajaja es lo tipico de cuando vives solo que te da igual como este todo, solo te molesta a ti no? lo malo es cuando ahy visitas sorpresas, yo lo paso fatal jajajaja.
miau
m'agrae!
Publicar un comentario